Gülümseyen dudaklarından dökülecek bir kaç cümleye esir olmayı bekleyen gönüllü bir mahkum gibiyim. Kimi sevdiğimi, neyi sevdiğimi bilmenin özgürlüğünde; ayrılığın esareti, kavuşmanın hayalinde, cebimde umut taşıyan küçük bir çocuk gibi ruhum. Ne zaman sen konuşsan ben susuyorum. Bir anı boşa gitmemeli sesinin. Kalbimdeki yaralar, kirim, pasım ruhumdaki o çocuk yüzünden. Düşüp kalktıkça yaralandığım ve sana yürürken büyüdüğümün belirtileri. Ben sana varmak için çeyrek yüzyıl yürüdüm sevgili. Şimdi seninle yürümek istiyorum...
Emir Fatih Karaşahan
Emir Fatih Karaşahan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz için teşekkür ederim. En kısa zamanda kontrol ederek yayınlamaya çalışacağım. İyi günler...